Alıntılar

-Başlama çizgisinde yerini almadan önce,Leo'ya yeniden bir bakış attı,Çünkü Viola için en önemli yarış o olmuştu...

-"Neyim var?Doktorlar ne diyorlar?"diye sorunca,annesi gülümsemişti."Henüz bir şey demediler,röntgenin sonucunu bekliyorlar.Ama göreceksiniher şey çözümlenecek,yarın evde olacaksın."

-Leo fizyoterapiste,"Kim o?Sağlık personelinden biri mi?"diye sormuştu.Kadın ise,"Eski bir hasta.Adı Ruben."demişti.
"Nasıl öyle yüzebiliyor?"
"Sürekli antrenman yapıyor.Sen de yapabilirsin."

-Gisella,oğlunu bırakmakta çok zorlanıyormuş gibiydi.Giderken endişesi sesine yansımış,"İyi,gidiyorum,seni burada bırakıyorum...O halde gidiyorum,sonra görüşürüz."diye gevelemişti.


-Leo yatağına uzandığında saat çok geç olmuştu,çünkü artık uyumakta zorluk çekiyordu.Beş saatten fazla deliksiz uyuyamıyordu.

-Leo için her yer onların evinden daha iyiydi.Evde bir saatten fazla vakit geçiremez olmuştu.Nefes alamadığını hissediyordu.Sadece mahallede bir tur atmak için bile olsa,dışarı çıkma ihtiyacı duyuyordu.Ama sonra mahalle de ona dar gelmeye başlamıştı.

-Leo fırına girmek içinkapıyı açarken çektiği zorluktan daha fazlasını çıkarken çekecekti.Çünkü bu defa kapıyı itmek değil,çekmek zorundaydı.

-Yaşadıkları bu yerden farklı,daha büyük,uçsuz bucaksız bir yerde,yabancı bir şehirde yaşadıklarını hayal etmişlerdi. 

-Artık asansöre binmek Leo için dayanılmaz bir hale gelmişti.Her seferinde,komşular acıma ifadesiyle kenara çekilip o daracık boşluğu ona bırakıyorlar ve lütfedercesine "Acele etme.Ben yürüyerek çıkarım."diyorlardı.

-Viola biraz alaycı tavırla,"Mucizelere inanmaz mısın?"diye sormuştu.
Leo'nun ifadesi yumuşamıştı."Ben her şeye inanırım.Hepsini umarım,ama sahtekarların benimle alay etmesine ve beni kandırmasına izin veremem."